U kent vast wel het hoofdstuk in Prediker, waar telkens staat: er is een tijd om….voor alles is een tijd (zie Prediker 3). Daar moest ik aan denken deze week. Op zondag sprak ik over de terugkeer van Jezus. Op maandag sprak ik op de begrafenis van zuster Tombeng. En aanstaande zondag is het al weer Israël zondag. Voor alles een tijd.
Tijd is iets bijzonder. Je kunt het niet vatten, maar het lijkt vat te hebben op jou. Het ene moment ben je jong, het andere moment kijk je in de spiegel en ben je ineens grijs en gerimpeld. Soms vliegt de tijd, maar soms kruipt de tijd voorbij, terwijl de tijd in feite altijd op hetzelfde tempo voorbij gaat. Soms wil je dat iets snel voorbij is, soms wil je dat iets euwig duurt. Tijd is iets vreemds.
Tijd is door God geschapen: En God zei: Laten er lichten zijn aan het hemelgewelf om scheiding te maken tussen de dag en de nacht; en laten zij zijn tot tekenen, en tot aanduiding van vaste tijden en van dagen en jaren! (Gen. 1:14).
Het gekke is, dat er een tijd komt (…) dat er geen tijd meer zal zijn…. En de Engel Die ik op de zee en op de aarde zag staan, hief Zijn hand op naar de hemel, en Hij zwoer bij Hem Die leeft in alle eeuwigheid, Die de hemel heeft geschapen met wat daarin is, de aarde met wat daarop is en de zee met wat daarin is, dat er geen tijd meer zou zijn.. (Openbaring 10:5 en 6).
We spreken ook over het verwisselen van het tijdelijke voor het eeuwige. We verlaten de aarde en gaan naar de eeuwigheid. Het is moeilijk voor te stellen hoe dat is, maar als iemand in je omgeving overlijdt, dan denk je daar weer over na. Ben je er klaar voor? Sommige mensen komt het verwacht, na een ziekbed. Je kunt je er op voorbereiden als dat nodig is. Maar voor anderen komt het plotseling en totaal onverwacht. Geen populair onderwerp om over te spreken, maar wel realiteit.
Wanneer ben je er klaar voor? Afgelopen zondag haalde ik 1 Johannes 1:9 aan: Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid. Dat is een eerste stap om er klaar voor te zijn. Een tweede stap is: herstel van relaties. Vergeef wat vergeven moet worden. Vergeef wat vergeven kan worden. Zolang je er bent, kan het nog. Jezus zegt in Mattheus 6:14 en 15: Want als u de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader u ook vergeven. Maar als u de mensen hun overtredingen niet vergeeft, zal uw Vader uw overtredingen ook niet vergeven. Vergeving van de ander is dus essentieel voor een kind van God. Je kan niet anders.
In dit verband moest ik ook denken aan een reclame van een uitvaartondernemer. Daarin spreken mensen hun waardering uit naar de ander. Want, zegt men, waarom zou je wachten tot de ander dood is, voordat je iets positiefs over hem of haar zegt? Dat sluit aan bij de opdracht van een christen om de ander te bemoedigen (1 Thess. 5).
Dat zou heel goed kunnen door gewoon je waardering eens uit te spreken voor de ander. Laat eens weten dat je die ander waardeert. Geef eens terug waar je blij mee bent. Zullen we daar eens een actie van maken in de kerk? Je stuurt iemand een kaartje waarin je schrijft wat je in de ander waardeert. Dat mag anoniem, maar je kan er ook je naam op zetten. Ben benieuwd wat er gaat gebeuren in de gemeente!!!!
Misschien is het tijd te vergeven.
Misschien is het tijd om vergeving te vragen.
Misschien is het tijd om te bemoedigen.
Misschien is het tijd om orde op zaken te stellen in je leven.
Misschien is het tijd om ernst te maken met je relatie met God.
Misschien is het tijd om…..
Je weet het zelf het beste of die tijd gekomen is.
Gerdo