Op zondag 17 juni heb ik een indringende prediking gebracht. De aanleiding was een bericht in het nieuws over ouderen. Daarbij werd de leeftijd van de ouderen genoemd. Vanaf 55 jaar. Nu moet u weten, dat ik op 17 mei 55 jaar ben geworden. Dus ik realiseerde mij ineens dat dit over mij ging. Dat ik onder de ouderen van Nederland wordt gerekend. Ik realiseerde mij ook dat ik nog maar 12 jaar van mijn pensioen verwijderd ben. Staat er dan een nieuwe generatie klaar om het van ons over te nemen? Zijn wij bewust bezig met wat God ons wil vragen of vraagt om te doen in zijn Koninkrijk? Zijn wij bewust bezig met doen wat God van ons vraagt? Die vraag kan je alleen voor jezelf beantwoorden. En dat is soms niet eenvoudig. Want wat vraagt God dan? En hoe lang duurt dat? En hoe weet je dan wat je moet doen? Hoe werkt dat nou? Ik heb toen Gideon in Richteren 6 gebruikt als voorbeeld. Ik ontdekte de volgende stappen over roeping, over God die mensen wil inzetten in Zijn Koninkrijk:

  • Het begint met roepen naar God, als gemeente
  • Met roepen naar God, als individu, voor je eigen leven.
  • Daar komt een reactie op van God. (Hij stuurt….een engel, een vraag, een stem in je hart, iemand op je pad)
  • God stapt in in jouw leven, ook al ben je met je eigen ding bezig. Misschien zit je daar niet op te wachten, maar God wacht wel op jou. (Bezig met je eigen ding…)
  • Misschien twijfel jij aan jezelf, maar God twijfelt niet aan jou. (Ik ben te arm, te jong, heb geen opleiding…)
  • Hij ziet een dappere held. Hij zegt: ik ben met je. En is dat ook.
  • Loop je kans om gehoorzaam te zijn niet mis. (Gideon twijfelde ook…stel dat het wel God is die roept, dan ben ik ongehoorzaam…)
  • Vraag op zijn minst om een bevestiging.
  • Als je ziet dat het God is die spreekt: ga er dan voor (Gideon bouwde meteen een altaar…)
  • Neem de eerste stappen die God van je vraagt…. God heeft begrip voor je menselijke kant… (Gideon deed het, maar ’s nachts)
  • Vergis je niet in de impact die jouw gehoorzaamheid heeft.
  • Wees je bewust dat het iets kost, dat het gaat om inzet, opoffering en dienen.

Het begint met het roepen naar God. En dat hoeft niet perse om een levensbedreigende situatie te gaan. Het kan ook uit verlangen zijn of uit een noodzakelijkheid die je ervaart. Je kunt dit op twee manier bekijken: dit kan gaan over jou als persoon. Je roeping begint, als jij begint te roepen naar God en je verlangen uitspreekt om hem te dienen. Zo is het ook met mij gegaan. In onze verkeringstijd ben ik naar voren gegaan in de grote tent op Opwekking, toen ik 16 jaar oud was. Ik heb toen tegen God gezegd dat ik mijn leven aan Hem wilde toewijden. En Hij heeft mij daar aan gehouden. Je kunt dit ook zien vanuit het perspectief van het volk. In ons geval: van de gemeente. Roepen wij als gemeente om wat wij nodig hebben? Nieuwe kinderdienstleiding, nieuwe crècheleiding, aanvulling in het oudstenteam, nieuwe muzikanten, die in de toekomst de gemeente zullen leiden in aanbidding? Of een eigen ruimte, van waaruit we als gemeente dingen kunnen ondernemen of waar we dingen voor de gemeente en voor de buurt kunnen organiseren, zonder met tafels te sjouwen of installaties op te bouwen? Of een nieuwe voorganger, voor het moment dat Gerdo met pensioen gaat? Roep alstublieft om deze dingen!

Ik wil nog 3 dingen zeggen: Niet iedereen is overal geschikt voor. God kent je, heeft je gemaakt. Hij weet wat je kan en wat bij je past. Streef niet naar iets wat niet bij je past, maar laat je wel uitdagen om te ontdekken wat wel bij je past. God weet het. Gideon vond zichzelf een boerenzoon, God zag in hem een dappere held.

Dit gaat niet alleen over grote dingen of grote bedieningen. Dit gaat ook over alledaagse dingen. Over je werk, je partnerkeuze, je school. Ook daarin kan je van betekenis zijn. Eigenlijk gaat het over elke keuze waar je voor komt te staan. Daarin hoef je waarschijnlijk niet altijd al deze stappen door te gaan, zoals Gideon in dit geval. Maar als je met God leeft: betrek Hem dan in je leven, maak je keuzes dan met Hem.

Het laatste: is dit een boodschap voor jonge mensen? Want wat kunnen ouderen nog betekenen in het Koninkrijk van God? Dit is niet alleen een preek voor jonge mensen. God roept mensen van alle leeftijden voor verschillende dingen. Iedereen begrijpt dat iemand van 103 niet meer naar het zendingsveld zal gaan. Er komt een tijd waarin je leven rustiger wordt, of waarin je niet meer kan wat je vroeger kon. Maar roepen kan iedereen. We hebben ook roependen nodig. Mensen die zien wat er gebeurt. Mensen die zien wat nodig is. Mensen die hun verlangens voor de gemeente uitspreken naar God en hun levenservaring uit hun leven met God delen met de generaties na hen. Zelfs als je stem het begeeft, kan je nog in stilte roepen naar God. Dit is dus een boodschap voor alle leeftijden. Schouders waar de volgende generaties op kunnen staan, om te reiken naar de hemel.

Misschien wilt u de preek nog eens horen. Dat kan op onze website. Ik wil u vragen om er over na te denken. Na de vakantie hebben we mensen nodig. Om verder te bouwen. Karim Landoulsi heeft in een bidstond voorafgaand aan de dienst eens uitgesproken: God zal mensen sturen, geen mauwers, maar bouwers…. Denk er over na!

Fijne vakantie!

Gerdo