Soms helpt het om een Bijbelgedeelte persoonlijk te maken. Om overal ‘ik’ in te vullen waar gij, wij, zij staat. Hier heb ik dat ook gedaan in, in Efeze 2:4-7: Maar God, Die rijk is in barmhartigheid, heeft mij door Zijn grote liefde, waarmee Hij mij liefgehad heeft, ook toen ik dood was door de overtredingen, met Christus levend gemaakt –uit genade bent ik zalig geworden – en heeft mij met Hem opgewekt en met Hem in de hemelse gewesten gezet in Christus Jezus, opdat Hij in de komende eeuwen de alles overtreffende rijkdom van Zijn genade zou bewijzen, door de goedertierenheid over mij in Christus Jezus. Want uit genade ben ik zalig geworden, door het geloof, en dat niet uit mijzelf, het is de gave van God; niet uit werken, opdat niemand zou roemen. Want ik ben Zijn maaksel, geschapen in Christus Jezus om goede werken te doen, die God van tevoren bereid heeft, opdat ik daarin zou wandelen. Ik heb daar echt over moeten nadenken. Ook over mijn eigen leven. In hoeverre ben ik nou een goed voorbeeld van wat hier staat? Ben ik nou werkelijk zo ‘levend’ voor God? Sta ik nou echt zo in mijn nieuwe leven, in mijn nieuwe bestemming? Ben ik nou letterlijk en figuurlijk opgewekt? En in hoeverre leef ik nou vanuit die nieuwe positie, vanuit die plaats in de hemelse gewesten?
Paulus zegt: het doel van het feit dat jij wordt opgewekt en dat jij met hem een plaats krijgt in de hemelse gewesten, is ook dat Hij (GOD) in de komende eeuwen zijn genade zou bewijzen. Door mijn leven? In de komende eeuwen? Ineens begon er iets te dagen. Als de discipelen en als de bekeerde Joden en Romeinen na de hemelvaart van Jezus niet hun weg met God waren gegaan, dan waren wij nu geen kind van God geweest. Als Paulus en de Efeziërs niet gehoorzaam waren geweest en niet hun weg met God waren gegaan, dan was het evangelie niet verspreid. In de eeuwen na het leven van de discipelen, na het leven van Paulus, na het leven van de Efeziërs, heeft God de alles overtreffende rijkdom van Zijn genade bewezen, door de goedertierenheid over hen in Christus Jezus. Door hun leven heeft God bewezen dat zijn evangelie echt is, dat zijn woord waar is, dat zijn genade echt is. Hun leven heeft zin gehad, want ze hebben het evangelie doorgegeven, zij hebben de boodschap van Christus geleefd en doorverteld.
Zoals ik in mijn gezin, in de gemeente en op mijn werk mijn leven leef met Christus, probeer ik in praktijk te brengen wat hier beschreven staat. Ik probeer mij los te maken van de tijdgeest, probeer mij te laten leiden door de Heilige Geest. Ik werd mij daar weer bewust van door de komst van onze kleinzoon. Mijn opa’s en oma’s waren een oprecht kind van God in de gereformeerde kerk. Onze ouders kwamen alle vier op wat latere leeftijd tot een persoonlijke relatie met God en hebben Marleen en mij daarin verder opgevoed. Ook wij hebben die persoonlijke keuze gemaakt en onze kinderen daarin opgevoed. Nog voordat hij geboren was werd er al voor onze kleinzoon gebeden en werd hij opgedragen aan God. Dat is onder andere de vrucht van het leven van mijn opa’s, als hoofd van hun gezin, geboren in 1898 en 1906, meer dan een eeuw geleden!
Je gewone leven kan betekenis hebben door de eeuwen heen. Het kan mensenlevens raken en aanraken, het kan bepalend zijn voor de keuzes van mensen om je heen, het kan hen leiden naar Jezus, naar een zinvol leven voor God. Noem dat maar ‘je gewone leven’…. Maar wat nou als God door mijn leven zoals het nu is niet in de komende eeuwen zijn genade kan bewijzen? Nou, God is niet op zoek naar mensen die het heel goed kunnen en die perfect zijn. In het Boek zegt Paulus in vers 8 en 9: Door Zijn genade bent u gered; doordat u in Hem ging geloven. Dat is niet uw eigen verdienste, maar een geschenk van God. Niemand zal zich erop kunnen beroemen het zelf gepresteerd te hebben. Wie je bent, wat je zegt en wat je doet: het is genade van Christus. Het is juist niet de bedoeling dat je het zelf zo goed kunt en dat je je er op kunt beroemen dat je het zelf gepresteerd hebt. God zoekt gebroken mensen. Mensen die Hem nodig hebben. Die terugkeren naar Hem en die zeggen: ik kan het niet zonder U! Mensen die verbaasd zijn over wat God doet door hun leven.
Wat betekent dit voor jou, voor mij, voor Purmerend, voor Waterland? Het bewustzijn dat jouw leven er toe doet, dat je de macht hebt gekregen om een kind van God te zijn, dat je met Christus een plaats in de hemelse gebieden hebt gekregen, dat jouw leven er aan bijdraagt dat God zijn genade door de eeuwen heen kan laten zien, maakt dat je met tevredenheid naar je leven kunt kijken. Maar ook dat je je bewust wordt: mijn leven doet er toe. De gemeente in Purmerend doet er toe. Wat wij met elkaar doen, wat wij als kerk doen, wat wij thuis doen, wat wij in onze relaties met familie, vrienden of buren doen, het doet er toe. Je hoeft niet altijd te preken om een evangelist te zijn. Soms zeggen daden meer dan woorden. En vaak komt de vrucht niet meteen. Soms zelfs jaren later. Onderzoek u zelf maar eens waar uw talenten liggen. Juist die wil God gebruiken. God kent u. God weet wie u bent, wat u kunt. Hij ken je gebreken en hij kent je talenten. Maar Hij ziet in u en in jou die nieuwe schepping die Hij van u, van jou wil maken. God heeft ons met Christus levend gemaakt. Wij zijn Zijn maaksel, geschapen in Christus Jezus om goede werken te doen, die God van tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen.
Ben benieuwd wat 2016-2017 weer gaat brengen….
Gerdo