Als ik dit schrijf heb ik nog vakantie, maar ik merk dat alles gewoon door gaat. Hier een
telefoontje, daar een bezoekje, een e-mail of een app-berichtje. Vrij van je werk, maar alles
gaat gewoon door.
Ik heb wel eens eerder gezegd: we leven in twee werelden. Het maatschappelijk leven én je
leven als kind van God in Zijn Koninkrijk.
Maar die twee werelden zijn ook verweven met elkaar. In het maatschappelijk leven maak je
contacten, ontmoet je mensen en functioneer je als mens op deze wereld. Daar kan je laten
zien wat het is om een kind van God te zijn, hoe een kind van God met dingen om gaat, wat
je vooruitzichten zijn, wat je hoop is, wat je vreugde is.
Het Koninkrijk van God is onze eerste leefwereld. Wie met God leeft, Hem zoekt en Hem op
de eerste plaats zet in het leven, krijgt nieuwe kracht om in zijn of haar tweede leefwereld (de
maatschappij, je omgeving) te functioneren en die te doorgronden en te begrijpen.

We starten op 1 september weer een nieuw kerkelijk seizoen op.
Een mooi moment om te vragen: Hoe gaat het er mee?
Dat is een vraag die je vaker hoort en waar je dan vaak achteloos op antwoordt.
Het antwoord is dan:
‘Goed..’, ‘Gaat wel..”, ‘Niet zo lekker..’ of ‘Heb je effe..’.
Ik merk wel eens dat het een soort standaard vraag is en dat de vraagsteller eigenlijk
helemaal niet zit te wachten op een lang antwoord. Als je echt begint te vertellen wat je bezig
houdt zijn mensen soms verbaasd.

In Efeze 4, vanaf vers 11, lees ik: En Hij heeft sommigen gegeven als apostelen, anderen
als profeten, weer anderen als evangelisten en nog weer anderen als herders en leraars,
om de heiligen toe te rusten, tot het werk van dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam
van Christus, totdat wij allen komen tot de eenheid van het geloof en van de kennis van
de Zoon van God, tot een volwassen man, tot de maat van de grootte van de volheid van
Christus, opdat wij geen jonge kinderen meer zouden zijn, heen en weer geslingerd door
de golven en meegesleurd door elke wind van leer, door het bedrog van de mensen om
op listige wijze tot dwaling te verleiden, maar dat wij, door ons in liefde aan de waarheid te
houden, in alles toe zouden groeien naar Hem Die het Hoofd is, namelijk Christus.

Je ziet hier een aantal kenmerken van de gemeente.
– er zijn mensen die een bepaalde taak hebben, een bepaalde opdracht. Die zijn nodig,
apostelen, herders, leraars, profeten en evangelisten.
– die rusten kinderen van God toe, ze bouwen ze op, trainen ze, leiden ze op.
– waarom? Zodat kinderen van God op hun beurt weer kunnen gaan dienen.
– met welk doel? Tot opbouw van het lichaam van Christus (de kerk wereldwijd), zodat er
eenheid ontstaat in geloof en kennis, zodat mensen volwassen worden in hun geloof, zodat
mensen kunnen onderscheiden wat van God is en wat niet, zodat mensen naar Christus toe
groeien.

Sommigen worden dus apostel, herder, leraar, evangelist of profeet. Gewone mensen, zoals
u, jij en ik, die geroepen worden voor een taak. Mensen die de stem van God horen en Hem
volgen als Hij hen roept voor die taak.
Anderen dienen op een andere manier. In de gemeente, in een organisatie, in een werk
voor God, op hun werkplek, op hun school. Ook geroepen, ook gehoorzaam. Ze laten zich
toerusten, opbouwen en trainen, om te kunnen dienen. En alles wat ze leren en alles wat
ze doen draagt bij aan hun ontwikkeling als kind van God, aan hun groei naar geestelijke
volwassenheid.

Vandaar mijn vraag, aan het begin van een nieuw seizoen. Hoe gaat het er mee? Ervaart u/
jij het Koninkrijk van God als uw/jouw eerste leefwereld? Ben je daarin onderweg? Ervaar je
groei? Hoor je misschien de stem van God die je roept?
Ik ben me er van bewust dat de Christengemeente Purmerend geen perfecte gemeente is.
Maar als leiding zoeken we naar de weg van God. Voor onszelf en voor de gemeente. En we
willen bouwen. We streven naar eenheid, stabiliteit, waarheid, liefde en geestelijke groei. Op
weg naar Hem, die het Hoofd is. Helpt u mee? Help jij mee?

Gerdo