In vele opzichten is het een bijzondere tijd.
Ik denk aan het overlijden van twee broeders, kort na elkaar. Beiden getroffen door mentale en lichamelijke beperkingen, maar toch nog onverwacht uit ons midden heen gegaan.
Ik denk aan Jaap en Trudie, wiens leven totaal verandert, nadat Trudie getroffen werd door een beroerte waarvan zij (God zij dank!) herstellende is.
Ik denk aan de geboorte van Noud, nieuw leven in ons midden.
Ik denk aan de diensten die wij mochten hervatten, zij het in aangepaste vorm.
Ik denk aan de vele mensen die wij nog niet in de diensten hebben ontmoet.
Ik denk terug aan de periode die achter ons ligt.

Wat kan er veel gebeuren in een mensenleven. En natuurlijk: dat is van alle tijden. Als je de Bijbel leest zie je het ook. Oorlogen, ballingschap, strijd, worsteling (soms met God). Ook in het nieuwe testament zien we vervolging, strijd en gebrokenheid.

Maar dat doet niets af aan de kern van het evangelie, zoals het al in het oude testament werd aangereikt. In Jesaja 53:4 en 5 lezen we:

Voorwaar, onze ziekten heeft Híj op Zich genomen, onze smarten heeft Hij gedragen. Wíj hielden Hem echter voor een geplaagde, door God geslagen en verdrukt.  Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.

Voor mij is deze tekst een soort lijfspreuk geworden, met name: “De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem”.
In mijn stille tijd spreek ik het regelmatig uit, als ik terug keer naar God, als ik vergeving vraag. Ik maak het dan persoonlijk: De straf die mij de vrede aanbrengt was op Hem.  Jezus heeft de straf die ik verdiende al gedragen en daardoor mag ik vrede ontvangen. Terwijl ik dit opschrijf voel ik het. Vrede. Die mij wordt gegeven, omdat Jezus gehoorzaam was. Omdat Jezus Zijn leven gaf.

Wat er ook gebeurt, dit staat als een huis. “De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen”. Misschien stormt het om je heen, misschien is er ziekte. En toch: “De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen”.
Vrede van God, genezing voor je ziel en voor je lichaam. Dat is de schat die je vindt als je leeft met God.
Ook in een bijzondere tijd. Ook als er ziekte of overlijden is.

Kort geleden sprak ik over David, die niet keek naar het probleem, maar naar God als de oplossing. Verderop in dit blad verwijst Tineke de Waal naar Habakuk 3:17-19: Al zou de vijgenboom niet bloeien en de wijnstok geen druiven opleveren, al zou de oogst van de olijfboom teleurstellen en de akker geen voedsel geven, al zouden alle schapen uit de schaapskooien verdwenen zijn en geen runderen meer in de stal staan, tóch zal ik mij verheugen in de Here en juichen over God die mij redt! De Oppermachtige Here is mijn kracht, Hij maakt mij lichtvoetig als een hert en brengt mij veilig over de bergen.
In het Engels zou je zeggen: ‘That’s the spirit!’ Dat is de juiste houding!

Tóch zal ik mij verheugen in de Here en juichen over God die mij redt!
De Oppermachtige Here is mijn kracht, Hij maakt mij lichtvoetig als een hert en brengt mij veilig over de bergen.

Zo wil ik kijken naar de tweede helft van 2021 en de tijd die daarna gaat komen.
Het motto van dit jaar zegt: Denk niet aan de dingen van vroeger, let niet op de dingen van het verleden. Zie Ik maak iets nieuws. Nu zal het ontkiemen.
(Jesaja 42:18 en 19a).
Je zou zeggen dat, nu we het tweede half jaar in gaan, de eerste groene puntjes van de ontkiemende zaden zichtbaar moeten worden.
Misschien in jouw leven. Misschien in je gezin. Misschien in de gemeente. Open je ogen. Open je geestelijke ogen. Wat zie je gebeuren?
Misschien is het wel tijd om keuzes te maken. Of om opnieuw te beginnen.
De vakantie periode is meestal een tijd van bezinning. Laten we die tijd gebruiken om ons juist ook over deze dingen te bezinnen. Zou God misschien willen spreken? Door mensen, door gebeurtenissen, door een boodschap, door Zijn Woord? Wees alert, spits je oren, zoek Hem. En leef.
Heb je hierover straks een getuigenis? Deel die dan alsjeblieft met ons!

Gerdo