Naar aanleiding van Efeze 2 : 1722

Christenen zijn niet meer vreemdelingen en buitenlanders, maar horen nu ook bij het volk van God, bij zijn gezin. We hebben een nieuwe identiteit gekregen, U/jij hoort nu ook bij het volk van God, bij zijn gezin. U /jij hebt dezelfde rechten als de Joodse Christenen. Hoe gaaf is dat, dat je bij Gods’ gezin mag horen.

De woorden die gebruikt worden, vreemdelingen, buitenlanders, gezin, die maakten iets bij mij los. Ik weet niet of u weleens iemand in uw gezin hebt opgenomen, of dat je in iemands’ gezin bent opgenomen. Dat is wennen voor beide partijen, het kan heel fout gaan en het kan heel goed gaan. Opgenomen worden in iemands’ gezin betekent dat die ander jou toelaat, dat je er bij mag horen, dat jij van die ander zijn huis en zijn spullen mag gebruiken.

Voor jou is het misschien wennen. Het gaat er anders aan toe dan je gewend bent. Misschien ziet het er anders uit. Misschien spreken ze een andere taal, misschien zijn er andere gewoonten.

Maar God nodigt ons uit in zijn gezin. Misschien gaat het bij Hem wel anders dan je gewend bent. Doet Hij dingen op Zijn manier in plaats van de jouwe. Maar hij is het Hoofd, Hij heeft jou uitgenodigd. En zijn bedoelingen zijn goed. Hij zal je nooit misbruiken, gebruiken of kwetsen.

Laten we niet de fout maken om de Hemelse Vader te zeggen dat Hij het anders moet doen in zijn gezin.  Hij is onze Hemelse Vader, die soeverein is. Hij is God en wij mogen in zijn gezin komen.

Vragen staat vrij, maar gehoorzaamheid is een principe in Gods’ Koninkrijk. In een gezin zijn er regels en afspraken. Dat is nodig als je met elkaar optrekt en als je met elkaar samenleeft. Het gezin van God kent orde, kent regels, die door de Bijbel worden aangereikt. Over van alles, maar orde is er zeker.

Om terug te gaan naar het beeld van het gezin: Ben jij ook deel van het gezin? Help je mee, doe je klusjes, praat je mee? Of trek je je terug op je kamer als de anderen bij elkaar komen? Zit je in je eigen wereld of ben je betrokken bij het gezin? Hoe groot is je betrokkenheid bij andere Christenen, bij de gemeente, hier of ergens anders in de wereld? God wil namelijk niet alleen dat wij ons bekeren, laten dopen en worden vervuld met de Heilige Geest. Lees de laatste verzen van ons stukje nog maar eens:

Er wordt gebouwd op een fundament. Dat fundament is gelegd door de apostelen, de gemeentestichters. Van dat fundament is Jezus de hoeksteen. Op Jezus, verrijst een gebouw, goed samengevoegd, een Heilige Tempel voor God. En daarin worden wij ingevoegd.

Op een andere plaats wordt gesproken over ’levende stenen’. Onze tekst zegt: Wij vormen samen met Hem een heilige tempel voor God, een tempel die steeds groter wordt. 22 Ook u wordt door de Geest in dit gebouw, in dit huis van God, ingevoegd.

Het is Gods’ bedoeling dat je wordt ingevoegd in zijn bouwwerk. Dat je niet alleen als steen blijft liggen, maar dat je je plaats inneemt in het bouwwerk. Ik weet niet veel van de bouw, maar ik heb in andere landen gezien dat hun stenen vaak niet zo mooi rechthoekig zijn als onze bakstenen. De meest grillige vormen worden samengevoegd tot een muur die onwrikbaar is. Ze worden met cement aan elkaar gezet, nemen hun plaats in het geheel in, geven hun vrijheid op en dragen bij aan het geheel.

Mooi om te zien welke beelden Paulus gebruikt om aan te geven dat je niet op jezelf staat, maar deel bent van een groter geheel. Van een gezin en van een bouwwerk.

God ziet er naar uit dat je je plaats in het geheel inneemt, misschien wel iets van je vrijheid opgeeft en bijdraagt aan het geheel. Mijn tip: Zorg dat je geen vreemdeling en buitenlander blijft….

Op 3 september starten wij weer met een nieuw seizoen!

Gerdo