De afgelopen tijd is het steeds weer op mijn pad gekomen, Bijbelteksten over de boom die geplant is aan waterstromen, hoe gelukkig de man is die zijn vertrouwen op God stelt en als een boom is. Boom, boom, boom. Het kwam zelfs naar voren in de preken de afgelopen tijd, zo haalde Gerdo het kort aan en weidde recent Jaap Bönker zelfs zijn hele preek aan Psalm 1. En dat heeft mij wel aan het denken gezet. Wat voor boom ben ik? Waar haal ik mijn voeding vandaan, hoe diep zijn mijn wortels? Draag ik wel vrucht?
Ik ben blij dat ook de bijbel zegt dat iedere boom vrucht draagt op een aangegeven tijd, en iedereen weet dat wortels kunnen groeien en zelfs wanneer bladeren afvallen er weer nieuwe aangroeien in de lente.
Maar als ik denk aan het stukje in Psalm 1 waar staat ‘Alles wat deze mens onderneemt, is een succes.’ vind ik het toch wel lastig. Mijn leven is niet zo succesvol. Maar christen zijn is nooit een garantie voor een zorgeloos leven. Het geloof is wel je hulp voor hoe je met dingen om mag gaan, het is het verschil tussen breken of meebuigen met de wind. Het gaat erom of je wortels diep genoeg zijn om zelfs staande te blijven bij windkracht 10 en water te vinden midden in de droogte…
En ja ik moet dan mijzelf weer herinneren aan wie het is op wie ik mijn vertrouwen stel. God, de Ik ben, en ik zal er zijn. Op onderzoek uitgaan om mijn wortels te laten groeien, mij richten op wat boven is i.p.v in de wereld is. Wat is echt belangrijk in het leven? Is alles een succes volgens de maatstaf van deze maatschappij? Nee, dat niet. Maar weet u nog dat Jaap Bönker noemde dat de originele tekst hier spreekt over doorwerking. Alles wat deze mens onderneemt zal doorwerken. En ik hoop dat God de dingen die ik doe, hoe ik ben, zal laten doorwerken.
Annelot