Als ik dit schrijf kom ik net terug van ons ‘predikantenoverleg’. Wij zijn ge-wend om kort met elkaar over de ontwikkelingen in onze kerken te praten. Maar daarna deelt een van ons een preek met de anderen. Daar spreken we dan met elkaar over. Vandaag sprak Louis Rustenberg met ons over ‘geven’, een preek die hij ook in zijn gemeente had gehouden. Hij gebruikte daar 1 Kronieken 29 voor. Voor mij sprong er uit, dat David zegt (vers 10-12): Toen loofde David de HEERE voor de ogen van heel de gemeente. David zei: Geloofd zij U, HEERE, God van onze vader Israël, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Van U, HEERE, is de grootheid, de macht, de luister, de kracht en de majesteit. Want alles wat in de hemel en op de aarde is, is van U. Van U, HEERE, is het Koninkrijk, en U hebt Zich verheven tot een Hoofd boven alles. Rijkdom en eer komen van voor Uw aangezicht, en U heerst over alles. In Uw hand is kracht en macht, in Uw hand is het om ieder groot te maken en sterk te maken.
Het maakte mij er nog eens van bewust, dat wie ik ben, wat ik heb bereikt en wat ik heb, alleen maar van God afkomstig is. Hij is de bron waaruit ik mag putten, Hij geeft het leven, Hij voorziet.
Geven gaat niet alleen over je geld. Geven gaat ook over je tijd, je keuzes, je dromen, je relaties. Want alles wat in de hemel en op de aarde is, is van U. Van U, HEERE, is het Koninkrijk, en U hebt Zich verheven tot een Hoofd boven alles. Rijkdom en eer komen van voor Uw aangezicht, en U heerst over alles…. Dat maakt dat je met vreugde en met een oprecht hart terug mag geven aan God wat je van Hem hebt ontvangen en wat eigenlijk al van Hem was. Je aanbidding, je geld, je tijd, je baan, je partner, je gezin, je huis, je leven….
Het komt Hem toe, niemand anders! Aan Hem alle eer!
Een moment van bezinning, in de maand van Kerst, waarin we de geboorte van Jezus herdenken. Een moment van bezinning, in een tijd waarin niets meer zeker lijkt en de spanningen en de wereld hoog oplopen en verschillende denkrichtingen en overtuigingen lijnrecht tegenover elkaar zijn komen te staan. Een tijd waarin zwaar bewapende politiemensen en militairen in Europese steden lopen om onze rechtsorde te bewaken en te handhaven.
In 1 Kronieken 29 vers 15 staat: Want wij zijn vreemdelingen voor Uw aangezicht en bijwoners, zoals al onze vaderen. Als een schaduw zijn onze dagen op de aarde, en er is geen hoop.
Hoe zeer wij ook gehecht zijn aan ons leventje en onze spulletjes op aarde: wij zijn hier slechts tijdelijk. Als wij sterven, begint het leven pas echt! Tot die tijd mogen wij ons leven toevertrouwen aan God, Hem volgen, gehoorzamen en dienen. Zingen wij niet ook uit volle borst: ‘wij hebben hoop die zeker is en altijd onveranderd blijft’ (Opwekking 699)?
Zo kijk ik terug op 2015 en vooruit naar 2016. In die hoop is zuster Wolff ingeslapen dit jaar. In die hoop hebben we Yinthe en Vienna opgedragen, in die hoop hebben we twee doopdiensten gehad dit jaar. In die hoop mochten we bouwen aan de gemeente. In diezelfde hoop stappen we de drempel over naar 2016. We weten niet wat er gaat komen. Maar Zijn woord zegt: In Uw hand is kracht en macht, in Uw hand is het om ieder groot te maken en sterk te maken.
Gerdo