De maand september is begonnen. De vakanties zijn voorbij, we gaan weer naar school, we zijn weer aan het werk en we kunnen weer elke zondag naar de kerk!
Ik hoop dat dit laatste een verlangen is van u, van jou. Dat naar de kerk gaan geen verplichting is. Dat naar de kerk gaan niet een handeling is om je geweten te sussen of je schuldgevoel weg te nemen. Dat je niet naar de kerk gaat omdat het moet, maar omdat je het wilt!
Het is onmogelijk om kerk te zijn op een manier dat je het iedereen elke zondag naar de zin maakt. Maar dat is ook helemaal niet de bedoeling. Ik kom er steeds meer achter dat het helemaal niet om mij gaat, of om wat ik wil, of om wat ik leuk vind. Ik kom er steeds meer achter dat het gaat om hoe ik God kan dienen en hoe ik mijn naaste kan dienen.
1 Petrus 4 : 811 (HSV) zegt:
Maar heb voor alles vurige liefde voor elkaar, want de liefde zal een menigte van zonden bedekken. Wees gastvrij voor elkaar, zonder morren. Laat ieder de anderen dienen met de genadegave zoals hij die ontvangen heeft, als goede beheerders van de veelsoortige genade van God. Als iemand spreekt, dan als iemand die de woorden van God spreekt; als iemand dient, dan als iemand die dient uit kracht die God schenkt; zodat God in alles verheerlijkt wordt door Jezus Christus. Hem komt de heerlijkheid en de kracht toe, tot in alle eeuwigheid. Amen.
Als ik naar de kerk ga met hoge verwachtingen voor mijzelf, voor wat ik zal ontvangen of wat ik zal ervaren, dan raak ik misschien wel teleurgesteld. Het is mijn ervaring dat ik gezegend wordt door wat anderen zeggen of door wat ik voor anderen kan betekenen. En zo ervaar ik juist de aanwezigheid van God en ontvang ik de zegen van God. Soms, als we voorafgaand aan de dienst met elkaar bidden, word ik geraakt door wat anderen bidden. Iemand zegt: ‘Heer, ik kom hier ook om u te dienen…’. Een ander zegt: ‘God, het gaat hartstikke goed met mij, ga zo door God!
Eigenlijk heb ik dan al genoeg ontvangen voor die ochtend. Hoe kan het nog beter worden, als je dit hoort van broeders en zusters?
Natuurlijk, we verlangen naar die persoonlijke aanraking van God, maar ik denk wel eens dat we al zijn aangeraakt, zonder dat we het hebben gemerkt.
Want God doet het ook wel eens op een manier die niet past binnen ons verwachtingspatroon. Zeg ik daarmee dat we ons niet mogen uitstrekken naar een aanraking van God? Naar bijzondere dingen die God in ons leven zal doen, op zondag of gedurende de week na de zondag? Dat zeg ik zeker niet! Zijn trouw is nieuw, elke morgen! (Het is de goedertierenheid van de HEERE dat wij niet omgekomen zijn, dat Zijn barmhartigheid niet opgehouden is! Nieuw zijn ze, elke morgen; groot is Uw trouw! Klaagliederen 3:2223 HSV)
Als we op 9 september starten met een nieuw seizoen, na de zomervakantie, verwachten we opnieuw de trouw van God. Zijn goedheid, genade en trouw zijn nieuw, elke morgen, elke dag, elke week, elke maand, elk seizoen. Wat zijn uw verwachtingen daarin? Wat zijn jouw verwachtingen daarin? Daar mag je over nadenken, dat mag je voor jezelf op een rijtje zetten. Maar…heb voor alles vurige liefde voor elkaar. Gastvrijheid, niet morren, de ander dienen met jouw genadegaven (welke zijn dat voor jou?). Spreken als iemand die de woorden van God spreekt, dienen als iemand die dient uit kracht van God. Zodat God wordt verheerlijkt.
De ander is niet alleen degene die je treft in de kerk, op zondag. Het is ook je klasgenoot, je collega, je buurman of buurvrouw. Die moslimvrouw die telkens alleen op het schoolplein staat en met wie niemand spreekt. Misschien wel die man op het bankje bij het winkelcentrum, of die vrouw die op haar rollator zit in het park.
Twee woorden gaan telkens door mijn gedachten: ‘Late regen’. Als ik de teksten op zoek die daarover gaan, dan zie je dat er vroege regen is en late regen. De vroege regen is misschien wel onze bekering en onze kennismaking met Jezus. Fris, nieuw, ons dorre leven dat fris en nieuw wordt gemaakt. Dan komt misschien de sleur, de gewoonte, het frisse verdwijnt. Wat snakken we dan naar late regen…!
Hosea 6:3 zegt het mooi: Dan zullen wij kennen, wij zullen ernaar jagen de HEERE te kennen! Zijn verschijning staat vast als de dageraad. Ja, Hij komt naar ons toe als de regen, als late regen, die het land nat maakt.
Heer, geef ons uw late regen, in dit nieuwe seizoen!
Gerdo