Tijdens de zomervakantie reden we in Noord Frankrijk door de Champagne Ardennen streek. We kwamen in een prachtig dorpje, Hermonville. Het was het mooiste dorpje dat wij tot dan toe habben gezien. Mooie straten, huizen, hofjes, boerderijen. Idyllisch bijna.

‘Hermon’ in de plaatsnaam, deed een belletje rinkelen. Was dat ook niet een berg in de Bijbel? De berg Hermon? We wisten het niet meer precies en reden verder….

Later in de vakantie las ik, nadat Marleen het had gelezen, het boek ‘Jezus Leven, In het ritme van de Rabbi’, van Henk Stoorvogel. Het boek raakte mij. Af en toe sprongen de tranen in mijn ogen, soms liepen ze over mijn wangen.

Het boek gaat over het volgen van Jezus. ‘Een discipel van Jezus zijn is niet een toevoeging aan je levenspalet, het is je basisidentiteit. Discipel zijn vereist overgave, totale inzet en bovenal de innerlijke overtuiging dat je vóór al het andere en ín alle verantwoordelijkheden éérst en vóóral discipel bent.’ (pagina 12)

‘Discipelschap, in de ware zin van het woord, slokt een mens volledig op. Het is niet iets wat je er bij doet of waar je af en toe aandacht voor hebt,maar iets wat elk uur van de dag kleurt.’ (pagina 54)

Het boek gaat over mij, raakt mij persoonlijk. Jezus is zo dicht bij als ik het lees Henk beschrijft Zijn liefde, trouw, beweegredenen, Zijn onderwijs, Zijn tactiek en strategie.

Het boek raakt mij ook omdat ik bevestigd zie dat in de geschiedenis van Jezus geen sprake is van een succesevangelie, maar van diepe overgave aan God en aan Zijn plan en aan de meer dan totale inzet om dat plan te vervullen. Door strijden en lijden. ‘Dwars door succes, overwinning, pijn, verwerping, intriges en machtspolitiek heen.’ De plaats op het podium is niet het doel. Nog je bekendheid, de erkenning van je bediening of je status of positie.

‘Volgen in het ritme van de rabbi betekent niet alleen dat je Hem op de voet volgt, maar ook dat je bent afgestemd op de golflengte van God. Daar ontdek je dat de weg naar de tronen altijd voert over de Via Dolorosa. Daar zie je dat de zegen in het Koninkrijk van God altijd gekoppeld is aan het brengen van offers. Daar ontdek je dat glorie altijd gepaard gaat met vernedering. De route van de rabbi voert niet alleen opwaarts, maar eerst en vooral neerwaarts.’ (pagina 159)

Dan stuit ik op bladzijde 135 op het hoofdstuk ‘Voor de poort van de hel’.

‘Hij voert zijn discipelen naar Caesarea Filippi, in het noorden van Israel, aan de voet van de sneeuwtoppen van de Hermon. Daar vraagt hij zijn discipelen wie zij denken dat Hij is en lanceert hij het concept ‘kerk’.’ ( pagina136)  Dan: De berg Hermon (ja, die!) doemt op….. Ik lees onder andere: ‘De kerk is niet bedoeld om verstopt te blijven aan de lieflijke oevers van het meer van Galilea. De kerk is niet alleen voor het platteland en het vredige bestaan in de uithoeken van de samenleving. De kerk is bedoeld om invloed uit te oefenen op de meest donkere, goddeloze plekken van planeet aarde.

De kerk is geschapen om frontaal de aanval aan te gaan met de machten van de duisternis en afgoden te ontmaskeren, zonde te verbreken en ongeloof te overwinnen. De kerk hoort gebouwd te worden voor de poorten van de hel. Daar, op de plekken waar mensen op sterven na dood zijn, waar de muil van de onderwereld wijd opengesperd is om zielen op te schrokken, daar hoort de kerk te zijn om redding te brengen, verlossing te preken en Jezus te tonen. De kerk moet gebouwd worden op de rotsen van Caesarea Filippi. Dat is de kracht van de kerk.’

Ik zoek naar de verbanden. Dit gaat over mij, maar ook over de kerk. Als we thuis zijn delen we dit met het leidersteam. Zou het niet mogelijk zijn om iets met dit boek te doen in de gemeente? Op bijzondere wijze komen we in contact met Henk Stoorvogel en al snel ontstaat een plan voor de komende tijd.

Vanaf januari 2018 willen wij in 7 lessen dit boek in de gemeente gaan behandelen, in kleine groepen. Elk gezin krijgt een exemplaar van het boek ‘Jezus Leven, in het ritme van de Rabbi’ cadeau zodat we met de gehele gemeente hier een aantal maanden mee aan de slag kunnen.

Henk Stoorvogel komt op 14 januari 2018 bij ons spreken en zal dan het ‘project’ aftrappen. Deze maand zullen we met een aantal mensen al gaan voorbereiden en ook daarvoor komt Henk een avond naar Purmerend.

Wij hebben de hoop en verwachting dat dit plan verdieping en verandering zal brengen in ons geestelijk leven en in de gemeente.

We hopen dat niet slechts een paar mensen zullen mee doen. We hopen dat de hele gemeente mee gaat doen! Ook vaste bezoekers die niet zijn ingevoegd zijn welkom.

Hoe we het precies gaan doen hoort u nog, maar dat we dit gaan doen staat vast!

1 vraag hebben we alvast: wie wil zijn huis openstellen als ontmoetingsplek waar een kleine groep 1 x per twee weken kan samen komen? Laat u ons dat even weten?

Gerdo

(de teksten tussen aanhalingstekens komen uit het genoemde boek).