U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel, met heel uw kracht en met heel uw verstand, en uw naaste als uzelf.
Lucas 10:27 (HSV)
Ons motto voor 2017 staat in Lukas 10:27. Wie de moeite neemt om deze tekst in zijn verband te lezen, komt er achter dat het niet Jezus is die spreekt. Het is een Schriftgeleerde die dit zegt, als antwoord op een vraag van Jezus. Het was deze wetgeleerde er om te doen om Jezus uit zijn tent te lokken. Hij dacht een intelligente vraag te stellen om Jezus in het nauw te brengen: ‘Meester , wat moet ik doen om het eeuwige leven te beërven?” Jezus, Zoon van God, geïnspireerd door de Heilige Geest, zegt met Goddelijke wijsheid: ‘Wat staat er in de Wet geschreven? Wat leest u daar?’ Jezus komt hem tegemoet op zijn eigen terrein, het terrein van de Joodse wet. Daar zijn de wetgeleerden in thuis. Ze kennen de letter van de wet. En op die vraag van Jezus antwoord de wetgeleerde ons motto: U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel, met heel uw kracht en met heel uw verstand, en uw naaste als uzelf. Precies, zegt Jezus dan: ‘U hebt juist geantwoord. Doe dat en u zult leven’.
We moeten ons er van bewust zijn, dat het jezelf houden aan de wet in die tijd de inderdaad de enige manier was om jezelf te rechtvaardigen, om weer recht voor God te staan. Jezelf aan de regels houden, of jezelf onderwerpen aan de wet, in de zin dat alleen een offer aan God je nog kon redden.
Als Jezus heeft gedaan waar Hij voor gekomen is, het plan van verzoening tussen God en mensen heeft uitgevoerd en Zijn leven heeft gegeven, dan is alles anders geworden. Zijn offer is het enige offer dat nog nodig is, om het goed te maken met God. De straf die ons de vrede aanbrengt wordt dan niet meer op een offerdier gelegd, maar is al gedragen door Jezus. Dat is ook de kern van het evangelie.
Waarom kiezen wij dan deze tekst als motto? Een tekst die uit de wet wordt geciteerd door een wetgeleerde. Wil het leidersteam van de Christengemeente Purmerend terug naar de wet? Nee hoor, in tegendeel! We zijn ons erg bewust van de genade van God, van het liefdevolle offer van Jezus, dat ons volledig vrij maakt!
Toch zijn wij er de laatste maanden bij bepaald dat God toewijding vraagt. We kunnen niet volstaan met een religieus leven. Er is een verschil tussen leven in religie en leven in relatie. Het laatste is wat God vraagt van ons, relatie met Hem. Leven in afhankelijkheid van Hem. God liefhebben met heel je hart, heel je ziel, heel je kracht en heel je verstand. Als je er over nadenkt besef je: dit gaat over de totale mens. Je hart is je kern, het woordenboek zegt: je zetel van overtuiging. Je ziel is je wezen, wie je echt bent. Je kracht staat voor je lichaam, je verstand voor je vermogen om te denken. God lief hebben met je kern, met volle overtuiging, je hele wezen, je lijf, je denken. Dat is waar God naar verlangt.
Ik zeg dat met opzet: dit is waar God naar verlangt. Dit gaat niet over de letter van de wet, maar over liefde van God voor mensen en van mensen voor God. Geen last op je schouders. Geen zeurende God die afkeurend naar je kijkt. Maar een liefdevolle God die verlangend uitziet naar jouw liefde voor Hem. Jouw liefde, vanuit je kern, je wezen, je lijf, je denken. Als je zo’n relatie met God krijgt bereik je je bestemming. Dan leer je steeds meer van Hem. Over Hem. Dan leer je Hem kennen. Dan ga je zijn volheid ontdekken, ook die waar jij over kan beschikken.
Het tweede gebod, gelijk aan het eerste is: Je zult je naaste liefhebben als je zelf’. In het nieuwe testament wordt dit gebod beschreven als de vervulling van de wet. Als je je hier aan houdt, dan houdt je je aan alle geboden. Dat is nogal wat. En: dit gebod is gelijk aan dat eerste, over God lief hebben. Dus God vindt het net zo belangrijk dat we de naaste liefhebben als onszelf, als dat wij Hem liefhebben met alles wat in ons is.
We zullen dit jaar nog wel enkele zondagen bezig zijn met dit motto. Er is veel over ons motto te zeggen. Maar laten we het niet houden bij ‘er over praten’. Laten wij het vooral ook gaan doen. In Jakobus 1:22 staat: ‘wees daders van het Woord en niet alleen hoorders. Anders bedriegt u uzelf’. Daders van het Woord, hebben de Here, hun God, lief met heel hun hart, met heel hun ziel, met heel hun kracht en met heel hun verstand, en hun naaste als zichzelf.
Of niet?
Gerdo